Sijntje blijft ons verrassen, ze is beter dan ooit

Via Facebook kon je een jaaroverzicht laten maken met de belangrijkste posts van 2014. 2014 was dus wel haar jaar. We hadden nooit durven dromen dat zij nu nog bij ons zou zijn. Evenals onze oude Eesz, de Kuvaszteef van ruim 15 jaar oud.



Ik heb het onderste deel terwille van de leesbaarheid apart uitvergroot geplaatst.

Het nieuws per maand.
Januari - ging over de katten van de overleden Sylvia Scheen waar ik m'n best voor heb gedaan om goede adresjes voor ze te vinden;

Februari toont een van mijn favoriete foto's van het C-nest. Chanine (Sientje) en Cuby. Sientjes nakomelingen wonen nu o.a. in Denemarken en Duitsland; 

het berichtje van maart kan ik niet herleiden. Toen hadden we helemaal geen kittens;

April was de 15e verjaardag van Eesz. Zij is op de foto als puppy in de armen van Huibert;

in mei had de lieve mooie Jewel de BIV op de show in Heemstede gewonnen. Ik poseer daar samen met Astrid die ooit twee katjes van ons had. Nu leeft alleen Hommie nog.

In juni begon de keuken een beetje op een keuken te lijken. Het is hier een enorme chaos geweest maar de dieren vonden dit alleen maar leuk, De oude Sijntje poseerde in een keukenkastje in wording;

Juli - het besluit dat we graag de Bashiir als nieuwe rode man in ons huishouden willen opnemen;

Augustus - Bashiir laat al zien dat hij de capaciteiten als fotomodel heeft;

Op de post van september stond een foto van het moment dat Bashiir met de eerste kat hier in huis kennismaakt, de lieve zorgzame Maverick die hem acuut een wasbeurt gaf;

In oktober was het weer Bashiir maar in november ging de meeste aandacht weer naar Sijntje uit en de uitsmijter was uiteraard Bashiir die de meeste kuren met de kerstversiering uithaalde en op de foto net lag uit te rusten.

 We hebben ook ontdekt dat de kraakzak wel wat voor haar is. Lekker warm. Hierin ligt ze dus nu vaak bij me op schoot en wanneer ik ga lopen kan ik haar met zak en al op mijn stoel achterlaten.

Vanmorgen boekte Sijntje een nieuw gewichtsrecord, 2610. Oké, ze moest nog naar de bak en het was net na het vochtinfuus maar het is echt indrukwekkend dat zij als nierpatiëntje aankomt en niet broodmager is geworden. We moeten er van uitgaan dat dit haar laatste jaarwisseling gaat worden maar toch gaan we hoopvol met onze oudjes het nieuwe jaar in.

3 januari:
Het gaat zo goed (en afgeklopt)!
Sijntje krijgt haar dagelijkse kwartje Cerenia 24 tegen de misselijkheid al een paar dagen niet meer. Ook het kwartje Diazepam om de eetlust op te wekken is al langer niet meer nodig. Wel nog een hele lage dosis Mirtazipine, een achtste om de dag en nu zelfs nog minder, nog wel de Ciseral voor het geval dat ze maagklachten heeft en de voedingssupplenten Cranberry voor haar blaas, Ipakitine en Semintra vanwege het chronische nierfalen. Ik heb zelfs het vochtinfuus wat minder vaak gegeven maar dat doe ik nu toch weer dagelijks. Zij vindt het niet erg, ik vind het prikken nog steeds niet prettig maar wanneer het eenmaal loopt hebben we het samen best gezellig. Omdat ze vandaag een super eetlust heeft, heb ik haar extra Isogel door haar eten gegeven (iedereen trouwens, het heeft ook een uitstekende reinigende functie i.v.m. haarballen) zodat ze ook geen vieze laxeerdruppeltjes om obstipatie te voorkomen hoeft te krijgen. Alles wat vies is, waar ze van gaat speekselen, de poeders en de kleine kruimeltjes van de pillen, doe ik in capsules. Dit werkt uitstekend bij haar. De antibioticakuur is bijna klaar. Dit was tegen de benauwdheid door haar onderliggende kwaal bronchitis maar we gaan nog wel wat langer door met een onderhoudsdosering Dexoral.