Weer twee maanden verder

Al bijna twee maanden hier niets geschreven. Over het algemeen ging het ook best goed al waren er wel de nodige dips. De grootste was haar benauwdheid. Ze moest echt knokken om voldoende lucht binnen te krijgen. De dierenarts noemde het persen. Ik herkende deze manier van ademhalen van sommige dieren van vroeger tijdens hun laatste levensperiode (en van mezelf toen het ziekenhuis blunderde en niet ontdekt was dat mijn longen vol vocht zaten).
Ik ging dus met lood in mijn schoenen met Sijntje naar de dierenarts, voorbereid op het ergste: zo benauwd zijn, is geen kwaliteit van leven! Wat was ik opgelucht toen bleek dat Sijntjes benauwdheid voornamelijk veroorzaakt werd door bronchitis. Daar was wat aan te doen en dankzij een injectie met een ontstekingsremmer en eentje met antibiotica knapte ze zienderogen op. De aansluitende pillenkuur sloeg ook uitstekend aan en Sijntje kreeg weer een perfecte eetlust. Voor iedereen een verademing. Alleen toen de kuren klaar waren, stortte haar eetlust weer in. Ze mocht nog een twee keer antibiotica en ook kreeg ze opnieuw prednison. Echt gezond is dit allemaal niet voor haar maar niet of slecht eten en je ziek voelen, is het ook niet. Naast die bronchitis had ze ook last van een licht verstopte neus wat hinderlijk voor haar was. Dat kregen we weer helemaal goed door ze te druppelen met fysiologisch zout. Alleen nu is de antibioticakuur weer klaar en haar eetlust is dus weer dramatisch slecht. Ik heb de dosis Mirtazipine iets verhoogd en er zit voor vandaag gelukkig weer wat eten in. Straks kijken of ze wat gekookte vis wil. Alle 'spannende' blikjes etc. die we speciaal voor haar hebben gekocht, maken weinig indruk. Wanneer zij zich goed voelt, eet ze gewoon met de andere katten mee. Carnibest, lamshart, kippenlevertjes, reepjes rundvlees, gehakte kippennekjes, gekookte kuikens etc.

Ze zag er de laatste tijd hartstikke goed uit. Ze was goed op gewicht en haar oogjes stonden, voor een oud kwakkelig diertje, heel goed.

Met de heatpads die we in de magnetron kunnen verwarmen, blijft Sijntje minstens acht uur lang warm.

Ze moet wat pillen slikken. Om vergissingen te voorkomen, schrijf ik alles op.

Gezellig bij het baasje.

In de trui van het baasje is nog beter!

Haar hemelmandje met een overhangende handdoek is het helemaal.

Ik vraag me af of het instorten van haar eetlust niet door een sluimerde maagzweer komt. Bij mensen wordt dit met antibiotica bestreden maar je moet wel het juiste type antibiotica hebben om de bacteriële infectie daar afdoende te bestrijden. Sijntje krijgt nu breedspectrum AB en mogelijk is er iets specifieks voor haar te vinden. Geen idee hoe bepaald moet worden welk soort ze daarvoor moet krijgen. Een maagonderzoek zonder narcose doe ik haar niet aan (ik weet hoe dat voelt) maar een narcose is op haar leeftijd met haar nierfalen ook niet ideaal. Ik ga aan de dierenarts vragen wat de mogelijkheden zijn.