Arme Sijntje, weer krampen

Had Sijntje de afgelopen dagen en ook vandaag prima gegeten, kreeg ze vanavond toch weer krampen. Ze had geplast en ook behoorlijk veel gepoept, bleek dat ze toch lichtjes perste terwijl ze bij mij op schoot lag. Weer dat licht rode waterige goedje. Een verstopping door blaasgruis of obstipatie kon het niet zijn. Als ik het had geweten, had ik een handdoek onder haar gelegd. Gelukkig hebben we maandag al ervaren dat de pijnstiller, nu Novacam, haar goed helpt. Drie kwartier later was haar lijfje weer stukken meer ontspannen.
Nu kan obstipatie echt de oorzaak niet zijn. Haar ontlasting was redelijk normaal en ze heeft ook voldoende Isogel binnen gekregen. Dit heeft niets met nierfalen te maken. Ik hoop zo dat er niet iets engs met haar darmen aan de hand is.

De eetlust is weer wat zorgwekkend

We moeten het eten voor Sijntje altijd wat opleuken maar fijn gesneden, vanwege haar gebit, lamshart gaat er onder normale omstandigheden meestal wel goed in.

Vanmorgen heeft ze iets te weinig gegeten. Haar verblijf had ze ook goed vies gemaakt. Overal diarree :-( De rest van vandaag was haar gedrag best goed. Iets te afwezig maar toen ik haar op schoot zette, sloeg dat bij haar aan en nu zit ze al uren bij me. Als ik even wegloop, zit ze op mijn stoel te wachten.

Het eten lukte vanavond niet en ik heb haar maar 4 spuitjes met een paar cc van het vocht van haar eten gegeven. Ik maak haar eten altijd extra nat vanwege haar vele plassen en na het twee keer 'opleuken' bestond de bouillon uit hart, Whiskas en kittenmelk. Straks maar weer wat anders proberen. Even wat kipfilet met een pietsie rijst en iets uit een blikje Almo o.i.d.

Ondertussen zit de hoofdpersoon van deze blog voor mijn laptop zichzelf te wassen. Gelukkig is ze maar een kleintje en kan ik makkelijk over haar heen kijken.

Toevallig kwam Sijntje heel eventjes in beeld in dit filmpje over onze spelende kittens. Ze ligt bijna altijd op mijn schoot en wanneer ik opsta, kruipt ze op het kussen dat ik wanneer ik languit zit onder mijn benen heb.

De kitens, Maverick met Qwibus en een glimpje van Sijntje op mijn stoel.

De volgende dag:

Het wilde maar niet echt lukken. Om in een acceptabele conditie te komen, moest ze meer eten en drinken dan ik er bij haar in kon krijgen. Ineens herinnerde ik me de medicatie die de dierenarts haar laatst had gegeven om de eetlust op te wekken. Mirtazipine. Van één klein tabletje moest zij een kwart hebben en indien nodig om de drie dagen. Dit middel is een anti-depressiemiddel voor mensen met als bijwerking een toename van de eetlust. Sijntje is wel niet depressief maar die eetlust ontstond bijna binnen een uur. Het gaat nog niet zoals ik het zou wensen maar ze eet stukken beter van de lekkere hapjes die ik voor haar maak. Van fijngesneden lamshart met een lekker geurtje er door heen tot gekookte kipfilet met wat rijst en vooral die kippenbouillon met rijstwater. Vanwege haar darmen doe ik er wel wat Isogel door want anders krijgt ze obstipatie of diarree. Die lekkere geurtjes kunnen varieëren van blikjes Almo, Whiskas tot kittenmelk en Convalesence Diet.

Even voorstellen

December 2013

Sijntje is ons schattige wildkleur Abessijns poesje van nu 15 jaar. Zij is een rasechte Abessijnse dame die niet alleen bijzonder charmant is maar met al haar charmes vroeger ook de nodige keurmeesters op kattententoonstellingen wist in te pakken.
Op website Silfescian.nl heeft ons meisje haar eigen pagina's in de rubriek 'In Herinnering': Sijntje.

Onlangs gezellig bij Huibert.

Samen met Jack bij Angela

Mee op vakantie. Dit doen we al jaren om te voorkomen dat ze instort en de oppas met alle dan benodigde zorg in de problemen komt.

Ook op vakantie. Ze weet altijd de zonnige plekjes te vinden.

In maart van dit jaar

De lieve Bobby, een kitten van Shabanou, was gezellig in haar warme koepelmandje gekropen.

Ze heeft al jaren nierfalen maar het ging met haar ondanks al dat extra drinken en veel plassen en de bijbehorende misselijkheden best aardig. Ik moet er scherp op zijn dat zij voldoende eet (en drinkt maar dat meng ik met haar eten). Af en toe stort zij in en moet ik haar met dwangvoeding weer op gang helpen en daarna is het weer met haar alsof er niets is gebeurd. Maar vorige week was Sijntje niet zoals ze hoort te zijn en gingen we naar de dierenarts. De oorzaak zat mogelijk in haar oude kwaal slijmvorming in haar keeltje. Vroeger moest ze daar meer dan eens een Doxycyclinekuur voor hebben maar sinds ze een keer een andere kuur voor een blaasontsteking kreeg, was deze steeds terugkerende kwaal verleden tijd. We vroegen natuurlijk om diezelfde kuur als toen. Blijkt de wetgeving te zijn veranderd en mag dit alleen worden voorgeschreven nadat er een kweekje is gemaakt. Daar kan je niet op wachten dus we zijn maar akkoord gegaan met een andere kuur. Sijntje kreeg twee dagen achter elkaar een vochtinfuus en samen met de pillen, waaronder een eetlustopwekker, is ze er enorm van opgeknapt. Ze toont ook weer haar oude gedrag, bij mij op schoot plakken en een goede eetlust.

Ik heb me voorgenomen om het wel en wee van Sijntje in dit blog te gaan zetten. Ik heb namelijk geen ervaring met katten met een nierkwaal en ik wil hiervan leren. Ik heb een boek gelezen over een kat die vochtinfusen moest krijgen vanwege het nierfalen en zijn lieve eigenaar heeft geleerd hoe hij die zelf kon gaan toedienen. En we hebben dit ook gehoord van een kattenvriendin die dit wist te gaan geven. Dan zou ik dit ook moeten gaan leren, alleen ik en naalden zijn twee totaal verschillende dingen. Waar een wil is, is een weg. Voorlopig doet Sijntje het weer heel behoorlijk.

9 april 2014 - Sijntje is er nog en naast de tekst hier rechts schuinboven staan de latere stukjes info, nu elf, over haar. Deze link verwijst naar die van 9 april: Blogspot van 9 april 2014.