Het blijft wisselend

Afgelopen donderdag at Sijntje een dag lang veel te weinig dus togen we weer naar de dierenarts. Op de weegschaal scoorde ze weer uitmuntend; prima gewicht en ze had ook geen uitdrogingsverschijnselen. Ieder beetje vocht in haar lijfje kan helpen tegen de misselijkheid, de door het nierfalen veroorzaakte bijkomende kwaal die haar de meeste ellende bezorgt. Ook gaf de dierenarts haar een injectie, via het infuus, met Cerenia. Dat zou haar dan voor 24 uur van de misselijkheid afhouden waardoor ze weer kon eten. Eenmaal weer normaal aan het eten, is het effectiefste middel tegen de misselijkheid. Maar helaas, die eerste 24 uur kreeg ik er niet veel in. Maar net toen ik weer eens wanhopig aan het worden was, zalm, rosbief, brokjes etc. niets lukte, draaide ze weer bij. Net toen de 24 uur om waren. Daarna mocht ze ook weer een nieuw kwartje van dat medicijn in pilvorm en we zijn het weekend best aardig doorgekomen.
Vandaag wil het nog niet zo lukken maar de truckendoos is nog niet leeg. Ik heb haar haar driedagelijkse kwart tabletje Mirtazapine weer gegeven. Soms geef ik dit wat eerder want ik heb de indruk dat ze dat kruimeltje pil soms weet te lozen en dan is het geen wonder dat haar eetlust abominabel is.
Ik las in het blad van de Brits Korthaarclub van Felikat een stukje over obstipatieproblemen bij de kat. Dat is al jaren een probleem bij Sijntje maar zo lang zij maar voldoende Isogel via haar eten binnenkrijgt, raakt zij niet verstopt. Alleen al die liflafjes zonder Isogel kunnen die wel veroorzaken... In dat stukje in dat clubblad las ik dat Royal Canin een dieetvoer tegen obstipatie heeft. Ik was meteen van plan om een flinke zak te gaan halen maar de assistente raadde me aan om eerst een proefzakje te proberen. Ik had daar niet aan gedacht. Brokjes zijn immers brokjes en hier is iedereen er idolaat van. Als er niets bij Sijntje lukt, lukken de brokjes vaak nog wel. Deze fiberbrokjes ruiken blijkbaar verkeerd want helaas, Sijntje blieft ze niet. Zit ik weer tegen het probleem van de obstipatie aan te hikken. Als dit uit de hand loopt, is dat ook desastreus voor haar eetlust. Ik heb nu een beetje van de fiberbrokjes en een beetje van de lekkere (kitten- gewonnen op de show in Fijnaart)brokjes in een afgesloten bakje gedaan in de hoop dat de lekkere geur de andere geur overheerst. Katten, zeker de misselijke, zijn nu eenmaal erg kieskeurig en de geur speelt een hele grote rol bij hun eetlust.

We zijn weer een half uurtje verder en Sijntje ligt  spinnend bij me op schoot met haar volmaakte zachte warme kattenhandjes links en rechts van mijn hals. Ik spin ook bijna want ze heeft een beetje dieetvoer (nat uit zo'n zakje) voor nierpatiëntjes aangemaakt met warm water en Isogel gegeten. Dát zit er maar weer in en alle andere katten zijn ook heel tevreden want die mochten het restant opeten. Sijntje lust iets meestal toch maar één keer dus het een tweede keer willen voeren is toch verspilde moeite.

Ik moet vaker mijn nood klagen want de echte maaltijd van vanavond, voor haar fijngesneden lamshart in Whiskassaus omdat het aangebroken blik op moest, ging erin als koek. Mogelijk speelde het feit dat ze haar maaltijd met Jewel moest delen omdat die bij haar in het felarium zat, een rol en maakte dit haar hebberig. Maar dit zit er tenminste maar weer in.

Stukjes zonder foto's zijn zo saai. Dus daarom een kiekje van zo'n 8/9 jaar geleden. Het verschil in uiterlijk met nu is amper te zien.